Από τις αρχές Μαρτίου βρισκόμαστε σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση για όλους μας. Η κοινωνική μας ζωή περιορίζεται στο να λέμε «καλημέρα» στο γείτονα από μακριά, αν τον δούμε να κλαδεύει τα φυτά του ή να καθαρίζει την αυλή. Στο να μιλάμε στην οικογένεια και τους φίλους μας μέσα από μία κάμερα στο κινητό και να ονειρευόμαστε τη μέρα που θα είμαστε όλοι μαζί, κοντά στην παραλία. Κάποιοι από εμάς δεν δουλεύουν, ενώ άλλοι δουλεύουν από το σπίτι. Δεν ακολουθούμε τη ρουτίνα μας και όλα αυτά μας δημιουργούν άγχος, θλίψη και αγωνία.

Και το σημαντικότερο όλων: τα παιδιά μας δεν πάνε σχολείο! Και επειδή δεν πάνε σχολείο,μένουν σπίτι με τους γονείς (εάν αυτοί δεν δουλεύουν). Κάπου εδώ ξεκινά ο «πόλεμος». Για κάποιο λόγο, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης θεωρούν ότι τα παιδιά μας είναι ένα βάρος για εμάς. Πως δεν τα θέλουμε στο σπίτι, πως προσπαθούμε να τα ξεφορτωθούμε και πως μας κουράζουν. Από την άλλη, θεωρούν ότι πρέπει να βρούμε ευφάνταστους τρόπους να τα απασχολήσουμε, ιδιαίτερα τα μικρότερα. Ο καθένας μας πρέπει να έχει στο σπίτι του όλα τα χαρτικά υλικά, όλες τις ειδικές γόμες, χρωματιστά μολύβια,  πλαστελίνες, ψεύτικα ματάκια και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει κάποιος στο μυαλό του. Προσπαθώντας να χαλαρώσεις για λίγο σερφάροντας στα ΜΚΔ, το μόνο που μπορείς να δεις είναι αναρτήσεις για το πώς να κρατήσεις τα παιδιά σου απασχολημένα.

ΠΟΣΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΓΧΟΣ μπορεί να δημιουργηθεί στους γονείς, όταν εκτός από το οικονομικό, το θέμα της υγείας μας, την έλλειψη υποστήριξης και τη στέρηση της οικογένειάς μας, πρέπει να σκεφτόμαστε συνεχώς ότι το παιδί μας πρέπει να είναι απασχολημένο, αλλιώς θα είναι δυστυχισμένο. Έτσι, τρέχουμε να δημιουργήσουμε παιχνίδια, κατασκευές, να κατεβάσουμε σχολικές ασκήσεις μήπως και ξεχάσουν την ύλη που διδάχθηκαν, να παραγγείλουμε καινούρια παιχνίδια διαδικτυακά ,ώστε να μην τους προκαλέσουμε οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα.

ΓΟΝΕΙΣ ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ!!!! Είναι αποδεδειγμένο ότι τα παιδιά μας δεν χρειάζονται συνεχώς δομημένες δραστηριότητες για να αναπτύξουν τις γνώσεις τους. Μάλιστα, κερδίζουν περισσότερα από την απλή καθημερινή συνύπαρξη με ενήλικες και συνομήλικους.

• Μέσα από το παιχνίδι μαθαίνουν σωστούς ή και όχι τόσο αποτελεσματικούς τρόπους επικοινωνίας. Ξεχωρίζουν με πιο τρόπο μπορούν να παίξουν σωστά, να ακολουθήσουν κανόνες, να περιμένουν τη σειρά τους, να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
• Αναπτύσσουν τη κριτική τους σκέψη και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων.
• Αφήνοντας το παιδί σας να παίξει στην αυλή, τρέχει, χοροπηδά, ποδηλατεί και γυμνάζεται.
• Με ένα περίπατο στη γειτονιά, μπορεί να εξερευνήσει το χώμα, τα λουλούδια, του δημιουργούνται απορίες για τα πουλιά και τα ζουζούνια που βλέπει. Ρωτά και μαθαίνει από εσάς.
• Διαβάζοντας ένα βιβλίο, αναπτύσσει το λεξιλόγιό του.
• Παίζοντας με τα παιχνίδια του, τους υπερήρωες του και τα ζώα του, δημιουργεί ιστορίες με το μυαλό του και αναπτύσσει την φαντασία του.
• Κάνοντας μια απλή συζήτηση μαζί του, μπορείτε να αναπτύξετε τη σχέση σας. Να μάθετε περισσότερα για το ποιος είναι, πώς σκέφτεται και πώς αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του.
• Αν έχει αδέρφια, αυτή η περίοδος είναι ευκαιρία να μάθουν να σέβονται τα όρια ο ένας του άλλου, να συνεργάζονται για να κατασκευάσουν κάτι, να παίζουν ομαδικά και να μιλούν αντί να τσακώνονται.

            Μέσω των αδόμητων δραστηριοτήτων, τα παιδιά έχουν πολλά οφέλη. Αναπτύσσονται σαν άνθρωποι, ανακαλύπτουν τους χαρακτήρες τους, τις αδυναμίες και δυνατότητές τους. Το σημαντικότερο είναι ότι γίνονται ανεξάρτητοι και ενισχύουν την αυτοπεποίθησή τους. Μην ανησυχείτε για τα παιδιά σας. Απλά χαλαρώστε!